پاسخ شاخص های التهابـی و هایپرتـروفیک به فعالیـت مقاومتی در موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: کشش مکانیکی حاصل از فعّالیّت مقاومتی، می تواند موجب تحریک پروتئین های اسکلت سلولی حسّاس به کشش شود. همچنین فعّالیّت مقاومتی سبب تحریک فاکتورهای التهابی می شود. ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات و ارتباط بین شاخص های التهابی و هایپرتروفیک به یک جلسه فعّالیّت مقاومتی در موش های صحرایی نر بود. مواد و روش ها: دوازده سر موش نر نژاد ویستار سه ماهه به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی پروتکل فعّالیّت مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان ۱ متری، سه ست و در هر ست سه تکرار (با وزنه هایی معادل 50%، 75% و 100% وزن بدن خود موش) را اجرا کردند. گروه کنترل در آزمایشگاه بدون انجام ورزش نگهداری شدند. دوازده ساعت پس از پایان جلسه فعّالیّت، موش ها با ترکیبی از کتامین/زایلوزین بی هوش شدند. خون گیری به طور مستقیم از قلب انجام شد و همچنین عضله نعلی تشریح و خارج گردید. میزان وینکولین در نمونه بافت عضله پس از هوموژناسیون و میزان اینترلوکین-17 در نمونه های سرم با روش الایزا سنجش شدند. کراتین کیناز سرمی با روش رنگ سنجی آنزیمی اندازه گیری شد. از آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی داری 05/0=α درنظرگرفته شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و تجربی در میزان وینکولین، il-17 و کراتین کیناز دیده نشد (05/0